| |
Yunus | vurmus Bulutlar divana durmus Canan diye gönül vermis Gözleri dolu yunusun Alev can verir fenerde Batan gemi hani nerde Öyl |
| |
Yunus Emre | ±kların dövünür divane deli Yarenlerin gülüdür o Yunus Emre |
| |
Yüreğimde Yarelerim (Ağladı) |
Yazıyla defter ü divan ağladı Devran bize muhabbeti sundukça Asiyablar zari kılıp döndükçe Çeşmim yaşı kan bulanık ak |
| |
Yüreğime Dert Olur | im için oldum deli divana Kavuşup da ak gerdanı gerdana Süremedim yüreğime dert olur Deryalar kuşatmış yarin elini Çok |
| |
Yurt Yuva Kıldığın Tenli Mereği | n tecir tereği Divan-ı Bari ye yadigar götür Elinde ördüğün çopur ağını Kahan eylediğin kelem bağını Şu kabal bi |
| |
Yürü Dilber Yürü Devran Senindir | >
Yolunda aşıklar divane eden Yürü dilber yürü devran senindir Perçemler salınmış bir yana şöyle İnciler dizilmiş dehan |
| |
Yüz De Seyreyle 1 | a bin gazel yazdım divane El bağladım yara durdum divane Dedi var yıkıl git behey divane Aşkın deryasında yüz de seyreyle |
| |
Yüz De Seyreyle 2 | i bin gazel yazdım divane El bağlayıp durdum şaha divane Dedi git karşımdan behey divane Aşkın deryasını yüz de seyreyle |
| |
Yüzü Öte Giden Gelin | u Ne deliyem ne divane Ne başımda eserim var Oturalım mihnet ile Konuşalım sohbet ile (...) atına Yarın yare sefer |
| |
Yüzümüze Gülen Maskeli Dostlar | idip yargilansa hak divaninda Bütün islerinde terslik görünür Herkes sevdigini almis yanina Kuvvetli zayifin okur canina Bir tela |