| |
Yut Yutabildiğin Kadar | ler Ak günlere kara günler Kat katabildiğin kadar Mimar hasta saray bozuk Verilen emeğe yazık Deryami zam sivri kazık | |
Yutar Birgün | dığın gözü Karıncalar dider birgün Mezerin olmaz deliği Yer tüketir mor beliği Başında ecel düdüğü Acı acı |
| |
Yuvamıza Deyip Yürüdük Geldik | ağam del oldu Kargalar haneyi bölüştü mü be |
| |
Yuvarlandım Yumah Buldum | i Bindim gittim Karasu ya Karasu dan kanlar akar İki dilber bana bakar Büyüğüne selam verdim Küçüğüne mail oldum Üs |
| |
Yuvası Dağılmış Anneler AÄŸlar | Ÿlar Pis Makaryos papaz zulümün yeter Türkün aslanları vur emri bekler Yine havalandı geliyor jetler Yuvası dağılmış a |
| |
Yüz Bin Alim İlim Yüz Bin Manalı | hanede bir cıbıla kar olmaz Hicrani kendini meth edip gezme Tarayıp cevheri cem edip düzme Gördüğün bağbana gel işin üzme< |
| |
Yüz Bin Mihnet İle Bir BaÄŸ Becerdim | ±ldız Matbaası, Ankara - 1963, s.207 Yüz bin mihnet ile bir baÄŸ yetirdim Yemedim meyvesin el aldı gitti AÄŸlar gözyaşımı |
| |
Yüz De Seyreyle 2 | reyle (ah) Karari bin gazel yazdım divane El baÄŸlayıp durdum ÅŸaha divane Dedi git karşımdan behey divane AÅŸkın deryasınÄ |
| |
Yüz Sürüp Secdeye İner Hu Deyi | in nakkaşı İnkar ehli ile verdi savaşı Pirlerin pirini Hacı Bektaş ı Uyanır seherde anar hu deyi |
| |
Yüz Üstü Bırakıp Gittiğin Zaman | dağlar gibi başı kar dolsun Yalan söyleyenin gözü kör olsun Sattığını gördüm ağlayamadım |