| |
Yetir (Aman Gasid Emanetdir) | r unudubsa men bi-nevanı Düşmeyim eşginden gümana yetir Bir defe deyinib gayğılandı mı Eşgin ateşile oda yandı mı Kà |
| |
Yetirmekse Yetirmemek Pek Ala | kmaz bir menzile kervanın Yetirmekse yetirmemek pek ala Muhannet bağında güli reyhanın Bitirmekse bitirmemek pek ala Okudum |
| |
Yetiş İmdadıma Yetiş | cümle alem gelir divana sed çeker Men Daimi yim bu gam leşkeri cana sed çeker Yetiş imdadıma yetiş ya Muhammet Mustafa Nedir Š|
| |
Yetiş Neredesin Car Ali Ali | aybettim aklımı divane gibi Ruzu şeb dönerim pervane gibi Yaktı şu özümü nar Ali Ali Şu devran çağında ömrüm bitirme | |
YetiÅŸmez (Men Seni Seveli) | ¶lde üzersen Elvan çiçeg ter buhaÄŸa düzersen Terlan avı heç de sara yetiÅŸmez Kızıl gülü derib deste deste Elim koyum |
| |
Yetişti (Sed Hezaran) | az müddet ibn-i Mervan yetişti Mervan oğlu Yezit canına lanet Yetmiş yıl zulm ile kıldı hükümet Çar yar ismin hutbelerde k |
| |
Yetiştim (Başlayalım Söze) | r>
Sabit-kadem pehlivana yetiştim Sabit olanların sözü bir idi Cümle ordular hep kalktı yürüdü Bardız a gelmeden duman bür |
| |
Yetiştiren Türk Anasıdır | l ve sağına Civan yetiştiren Türk anasıdır Öğünmek hakkınız aziz analar Nebi Veli bir çok yüksek simalar Rumi Kadir |
| |
Yığılın Ahbaplar Akıl Öğretin | alamam n idem Divane gönlümün eğlencesiydi O canansız karar kılamam n idem Dolansam cihanı çarh edüp gezsem Nice bin tan |
| |
Yiğitlik Bulunur Serde | zlik cihanda Kervandır Türk ün türküsü Kervan yolun yücesinde Sefai nin hecesinde Gündüzünde gecesinde Harmandır T |