| |
Mahlukatı Mevcudatı Kurmadan | a tufan Semek-i Yunus a oldum ben mihman Ol Rem Bahçesi ne Halil-ül Rahman Giren de Nemrud un narında idim Hazret-i İsa dan a |
| |
Mahsuni (Yıllar Yılı Hem Çaldın) | ±zın Pir Sultan ı Yunus u Yezitler eÄŸemez başın Mahsuni Ne kadar övsem de seni yeridir Sözlerin var dağı taşı eridir H |
| |
Mana Beratın Aldık | Ÿ indir ulumuza Yunus sen bahri olgıl aÅŸk göllerine dalgıl Bu hak sözleri algıl eresin kanımıza |
| |
Medeni (Fakülte Bitirdi) | ±k tuttu gelene Yunus ça sarıldı insan olana Ayırmadı Türk ü kürdü Medeni Fitneye fücura dönüp bakmadı Canları inci |
| |
Mehmet Bey (Yunus) | Mehmet Bey deremiz Yunus Dostlukları birbirine bağlayan Kolumuz Mehmet Bey yarimiz Yunus Obalarda koyun kuzu meleşir Aşıkla |
| |
Mektep | san doğuruyor Yunus gibi sana mektep İrfanla can yoğuruyor Faydalı vatana mektep Hocalar terleten ilim En büyük s |
| |
Menzili Irak Bu Yolun | ü karası Yunus imdi saladur Gel gidelim yokluğa Gözlerin layıkısa Dost didarın göresi |
| |
Merak Etme Sevdiceğim | dağlar aşsam Yunus gibi yanıp pişsem Sevdamın yolu kısalır |
| |
Meylim Şah-ı Merdan Ali ye Düştü | eylim Hacı Bektaş Yunus’a düştü Görenlere beyan görmeze ayan Yas tutmaz mı o Kerbela’yı duyan İnsanı insandan hiç ayır |
| |
Miskin Ademoğlanı | ne dalmıştır Yunus sözü alimden zinhar olma zalimden Korkadurun ölümden cümle doğan ölmüştür |