İbrahimi Ayağı:
Diyarbakır ve yöresinde daha çok yaygın olan bu ayak adını bir uzun havadan almıştır. Bu uzun hava üç bölümlü olup, her bölümden önce kırık hava türünde bir ayak kısmı vardır. Dizisi Engin Hüseyni’ye benzerse de, seyir bakımından ayrıcalık gösterir. Bu ezgilere, genellikle Doğu Anadolu’da rastlanmakla birlikte, yurdun diğer yörelerinde de görülür.
Seyir: Üç bölümlü İbrâhimî uzun havasının her bölümünden önce birbirlerinden farklı ayak bölümlen sazlar tarafından çalınır ve bir saz uzun havanın başlangıç sesini verir. Solist, uzun havayı bölüm sıralarına göre okur. Birinci bölümün ayak ezgisi dörtlü içinde dolaşır. Uzun hava ise, üçlü (Do) sesinden başlar. Son üçüncü bölümün ayağı ise, tiz “Do” sesi onluya kadar çıkar ve üçüncü bölümde, yine ayakta olduğu gibi (Do sesinden) onuncu aralıktan başlayıp, inici bir seyirle karar perdesi “La” sesine gelir.
Bu ezgilere, genellikle Doğu Anadolu’da rastlanmakla birlikte, yurdun diğer yörelerinde de görülür.
Örnek: Silmedin gözyaşını aşkın ile ağlayanın (Uzun Hava)